Muzyczna podróż cz. 2.
Witam Was serdecznie w drugiej już części „Muzycznej Podróży”. Mam nadzieję, że zapamiętaliście choć trochę informacji na temat bluesa zawartych w poprzednim numerze, ponieważ dzisiaj będą one podstawą. Tak jak obiecałem, dziś zajmiemy się przedstawicielami bluesa. Dla niektórych wiadomości na temat ludzi bluesa mogą wydawać się zbędne, lecz zapewniam Was, że na pewno się przydadzą w pogłębianiu wiedzy na temat jazzu.
W pierwszej części „Muzycznej Podróży” wymieniłem takie osoby jak: Robert Johnson, Ella Fitzgerald, John Lee Hooker, Muddy Waters oraz wielu, wielu innych… A zatem zacznijmy naszą podróż:
Robert Leroy Johnson urodził się 8 maja 1909/1912 roku w Hazlehurs (USA), zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach 16 sierpnia 1938 roku (najprawdopodobniej został zamordowany). Miejsce pochówku jest nieznane. Był on amerykańskim muzykiem, gitarzystą, wokalistą oraz kompozytorem tekstów. Nazywany największym poetą bluesa. Krążą pogłoski, iż swój talent zawdzięczał paktowi z diabłem, był otoczony aurą tajemniczości. Przez większą część swojego życia żył na skraju ubóstwa, dużo pijąc i wędrując. Był autorem dwudziestu dziewięciu utworów. Wypracował własny rozpoznawalny styl. Teksty jego piosenek mówiły o alkoholu, kobietach, szatanie i śmierci. Latem 2002 roku magazyn Rolling Stone umiejscowił Johnsona na piątym miejscu w rankingu „100 najlepszych gitarzystów w historii”.
Ella Fitzgerald urodziła się 25 kwietnia 1917 roku w Newport News, zmarła 15 czerwca 1996 roku w Beverly Hills. Nazywana „Pierwszą Damą Piosenki”. Była amerykańską piosenkarką jazzową oraz jedną z najwybitniejszych śpiewaczek w historii tego gatunku muzycznego, jak również swingu i be-bopu. Debiutowała w 1934 roku, gdy miała 16 lat, w konkursie piosenki w teatrze Apollo w Harlemie w Nowym Jorku. Następnie została przyjęta do orkiestry swingowej. Karierę solową rozpoczęła w 1941 r. śpiewając w klubach i teatrach Nowego Jorku, po II wojnie światowej śpiewała m.in. w zespole Jazz AT the Philharmonic (JATP), z którym koncertowała również w Europie (w Polsce w 1965 r.). Pod koniec życia oślepła z powodu cukrzycy, a w 1993 r. straciła w przebiegu tej choroby nogi. Wkrótce po tej operacji zmarła w swoim domu w Beverly Hills w Kalifornii. Została pochowana na cmentarzu Inglewood Park w Inglewood.
John Lee Hooker urodził się 22 sierpnia 1917 roku w Clarksdal, zmarł 21 czerwca 2001 roku. Afroamerykański muzyk bluesowy. Hooker śpiewał i grał na gitarze. Jeden z najlepiej znanych przedstawicieli klasycznego bluesa oraz jego gatunku delta bluesa. Do najbardziej znanych jego utworów należały oparte na boogie-woogie ballady. Hooker wywarł wieki wpływ na brytyjski blues rock. W 1980 roku został wprowadzony do Blues Hall of Fame a w 1991 roku Rock and Roll Hall of Fame.
McKinley Morganfield znany jako Muddy Waters urodził się 4 kwietnia 1915 roku w Rolling Fork, zmarł 30 kwietnia 1983 roku w Westmont. Był on czarnoskórym, amerykańskim bluesmanem, przedstawicielem chicago blues i delta blues. Jeden z pionierów elektrycznego bluesa. Jego pseudonim znaczy po angielsku „Mętne Wody”. Zwany ojcem chrzestnym bluesa. Po raz pierwszy Muddy Waters dokonał nagrania w 1940 roku na plantacji w delcie Mississippi dla Alana Lomaxa rejestrującego nagrania dla Biblioteki Kongresu Amerykańskiego. Później Waters przeniósł się do Chicago. Zmienił gitarę akustyczną na elektryczną, a do zespołu dodał sekcję rytmiczną oraz harmonijkę ustną. Jego zespół grywał w zachodnich dzielnicach Chicago, aby następnie dołączyć do wytwórni płytowej Chess Records, która wylansowała wiele gwiazd bluesa. Wpływ twórczości Muddy Watersa był olbrzymi i to na tak różnorodne gatunki jak blues, rhythm and blues, rock, folk, jazz i country. Tura koncertowa zespołu Muddy Watersa po Anglii w 1958 r. odbiła się szerokim echem ponieważ był to prawdopodobnie pierwszy zespół grający tam muzykę inną niż muzyka pop. W 1980 roku Muddy Waters został wprowadzony do Blues Hall of Fame, a w 1987 roku do Rock and Roll Hall of Fame.
Oczywiście jest to tylko malutka część wybitnych bluesmanów, a więc jeśli macie ochotę pogłębiać wiedzę o kompozytorach bluesowych zapraszam do odwiedzania różnych stron internetowych poświęconych właśnie muzyce bluesowej. Ja teraz chciałbym Wam podziękować za dzisiejszą podróż i zachęcam do słuchania zarówno muzyki bluesowej, jak i jazzowej. W następnym numerze: niespodzianka ;)
Seweryn Graniasty